Technology of Natural Sustainable Ecosystems

گونه های غیر بومی تهدیدی برای بلوط های ایلام

در ارتباط با اخبار منتشر شده توسط پایگاه خبری زیست بوم، دکتر سودابه علی احمد کروری  نسبت به پیامدهای کاشت گونه های غیر بومی مانند کهور پاکستانی و اکالیپتوس در  مناطق مرزی جنگل های بلوط در استان ایلام هشدار داند و طی نامه ای به مدیریت محترم منابع طبیعی و آبخیزداری استان ایلام اینگونه نوشتند: 

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر احمدی

مدیر کل محترم اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان ایلام

با سلام و عرض احترام

اخیرا از طرف تعدادی از همکاران که از تخصص اینجانب اطلاع دارند، خبر منتشر شده در ارتباط با جنگل­کاری در استان ایلام در پایگاه خبری زیست بوم، برای اینجانب جهت اظهار نظر علمی ارسال گردید. وظیفه خود می­دانم جهت اجرای این امر، یعنی مهار ریزگردها حداقل در مرزهای مهران به جنابعالی و همکاران محترم­تان تبریک گویم. اما آنچه در رویشگاه زاگرس بسیار مهم است، انتخاب گونه­ی درختی و اجرای مدیریت صحیح بسنده با بافت طبیعی جنگل­های زاگرس می­باشد. فراموش نکنید که علاوه بر گونه، در محل نهالستان سردسیری شهرستان ایوان، درون گونه­هایی موجود است که معمولا تنها از روی فنوتیپ ظاهری هم قابل تشخیص می­باشند. یعنی پایه­های سالم­تر، مقاوم­تر به تنش و با توانایی رشد بیشتر، گونه­هایی مانند زبان گنجشک، بادام تلخ و سایر گونه­ها قابل تفکیک می­باشند. در شرایط فعلی، نظر به آنکه شاید هیچکدام از این گونه­ها یا درون گونه­ها متاسفانه به سریع­الرشدی گونه­های اکالیپتوس بخصوص گونه­ی Eucalyptus camaldulensi نمی­باشند در شرایط فعلی به طور موقت برای حدود 7-8 سال، بدلیل پیامدهای شدید ریزگرد در منطقه (سلامت مردم و جنگل)، اجبار به کاشت موقت این گونه می­باشد. ولی بنابه دلایل مختلف (که در مقالات پیوست ذکر شده)، بعد از 15 سال تجربه علمی و عملی در کلیه­ی نواحی کشور، پیشنهاد می­گردد گونه­های مذکور با درختان بومی به شرح زیر جانشین گردند:

 در ردیف اول مرز ابتدا کاشت گونه­های بومی زبان گنجشک  Fraxinus rotundifolia subsp. persica پیشنهاد می­گردد. ردیف دوم با فاصله­ی مناسب، متاسفانه در شرایط فعلی موقتا باید اکالیپتوس کاشته شود. در ردیف سوم مجددا گونه­های زبان گنجشک و بادام تلخ و بنه و سایر گونه­ها که جنابعالی و همکاران­تان از نظر تنوع گونه­ای استان شناخت بیشتری نسبت به اینجانب دارید، پیشنهاد می­گردد. بنابه دلایل موجود در مقاله­ی پیوست و سابقه­ی تحقیقاتی اینجانب در ارتباط با گونه­ی کهور پاکستانی (سمر)، کاشت این گونه بخصوص در استان ایلام بدلیل ماهیت دامداری استان و غیر بومی بودن این گونه، کاملا رد می­گردد. هرچند همکاران شما در استان عقیده دارند که ما به هیچ وجه در این استان زادآوری طبیعی سمر را ندیده­ایم ولی از آنجا که بذور درختان سمر به شدت مورد علاقه دام می­باشد، این بذور در سیستم گوارشی دام تیمار شده و در آینده تمام جنگل­های طبیعی استان متاثر از این پدیده تهاجمی  خواهند شد.

در پایان مانند همیشه برای جنابعالی، همکاران محترم­تان و کلیه افرادی که با دلسوزی برای منابع طبیعی این مرز و بوم تلاش می­کنند آرزوی سلامتی و توفیق دارم.

با سپاس فراوان

    سودابه علی احمد کروری

                    مدیر گروه تحقیقاتی فناوری زیست بوم­های طبیعی پایدار

   پیوست:

ü      کاشت اکالیپتوس در ایران آری یا خیر؟

ü      کهور ایرانی، کهور پاکستانی، همزیستی، رقابت یا تهاجم

ü      گزارش خانم مرگن از جنگلکاری در استان ایلام